Polskie Stowarzyszenie Szczęśliwych Emerytów zaprasza wszystkich chętnych na tańcujące spotkania. Spotkania odbywają się w każdy czwartek od 18:30 do 22:30 w Centrum Spotkań im Jana Pawła II ul Marsa. Świetnie gra zespół, a tańczy ponad sto osób w różnym wieku. W cenie 15 zł. jest herbata i kawa, piękna sala, miłe towarzystwo i bezpieczna zabawa.
NIE SIEDŹ W DOMU, PRZYJDŹ NA TAŃCE, POZNAJ FAJNYCH LUDZI, SPOTKAJ ZNAJOMYCH. TANIEC O NAJLEPSZA REHABILITACJA
Termin „partycypacja” wywodzi się z łacińskiego słowa „particeps” tj. biorący udział, a zatem „partycypować” to innymi słowy uczestniczyć, brać udział w większej grupie, projekcie czy też instytucji. W szerszym znaczeniu to także zdolność tworzenia więzi i współdziałania z innymi, umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania wspólnych celów, umiejętność zespołowego wykonywania zadań i wspólnego rozwiązywania problemów. Jednym z fundamentów, na których wspiera się każde społeczeństwo obywatelskie, jest partycypacja obywatelska, której istota polega na aktywnym udziale obywateli w stanowieniu i realizacji polityk publicznych, włączeniu się w proces powstawania dokumentów planistycznych i podejmowania kluczowych decyzji na poziomie danej jednostki samorządu terytorialnego. Ten rodzaj partycypacji można postrzegać jako ciągły dialog ze społecznością i wypracowanie takich mechanizmów komunikacji i wspólnego podejmowania decyzji, które będą skutkować coraz większą przejrzystością tego rodzaju procesów, wzrostem otwartości i wzajemne go zaufania 1 . Termin partycypacja występuje na ogół z dodatkowym określeniem, które posiada trzy zasadnicze znaczenia: 1. Partycypacja Społeczna To udział jednostek w działaniach zbiorowych, podejmowanych w społeczności/ach, do których one przynależą lub w których żyją na co dzień. W szczególności chodzi tu o ich aktywną obecność w procesie powstawania i funkcjonowania (lokalnych) grup obywatelskich i organizacji pozarządowych, stałe lub okazjonalne podejmowanie roli wolontariusza itp.
2. Partycypacja Obywatelska
To taki rodzaj partycypacji, który opiera się na komunikacji z władzą. Skupia się na wzajemnym wspieraniu władzy oraz obywateli we wspólnym podejmowaniu decyzji i wpływaniu na strategiczne decyzje, dokumenty i akty prawne.
3. Partycypacja publiczna
To angażowanie jednostek w działanie struktur i instytucji demokratycznego państwa, czyli instytucji władzy publicznej i podległych im organizacji sektora publicznego. Partycypacja publiczna może przejawić się na wiele sposobów:
aktywność publiczną – działania inicjowane przez obywateli np. lobbowanie, protest, nieposłuszeństwo obywatelskie, edukacja publiczna i rzecznictwo.
partycypację wyborczą – działania podejmowane do nominowania kandydatów, wybór spośród nich reprezentantów do sprawowania władzy na różnych szczeblach (samorządowe, krajowe, międzynarodowe).
partycypację obowiązkową- działania przymusowe, gdyż stanowią wsparcie władz publicznych, niezbędne do tego, aby wykonały one swoje statutowe funkcje i zadania. Przede wszystkim chodzi tu o obowiązkowe płacenie podatków, które są podstawowym wkładem, jaki wnosi obywatel w funkcjonowanie wspólnoty publicznej, której jest członkiem. Działania partycypacyjne zakładają stworzenie przestrzeni dialogu między przedstawicielami władz a stroną społeczną. Współpraca ta ma jednak różne formy i wymaga od uczestników różnych form aktywności:
Informowanie: relacja jednokierunkowa: administracja informuje obywateli o decyzjach i procedurach, które ich dotyczą;
Konsultowanie: relacja dwustronna: administracja wychodzi z propozycjami rozwiązań i zasięga opinii obywateli i instytucji, których to dotyczy;
Współdecydowanie: pełne włączenie obywateli w podejmowanie decyzji: wspólne definiowanie problemu i potrzeb oraz poszukiwanie rozwiązań